Consument

[vc_row][vc_column width=”2/3″][vc_column_text]Informatie uien, ajuin, onion en oignon

De woorden ui en ajuin zijn eigenlijk dezelfde. De Latijnse naam van de ui is Allium cepa. Deze benaming verwijst specifiek naar de plant- en zaaiui. Het woord ui komt van Ajuin, een zusterwoord van het Engelse onion en het Franse oignon. Dit klonk in Noord-Nederland als “ui-jèn” en in het Nederlands zijn woorden die eindigen op –en meestal meervoud, en zo werd ui-jen voor meervoud gebruikt en ui voor enkelvoud. In Zuid-Nederland en Vlaanderen wordt de naam ajuin of juin ook wel gebruikt, in Noord-Nederland wordt siepel gebruikt.

Typisch voor de ui is de scherpe smaak en geur. Deze zijn afkomstig van vluchtige oliën en komen pas vrij als je de bol doorsnijdt. Het zijn net deze vluchtige oliën die van de ui een erg gezond ingrediënt maken. In de oudheid werd al aangenomen dat de ui de fysieke kracht bevorderde en ziekten hielp voorkomen.

De ui werd voor het eerst rond 3000 v. Chr. in delen van Azië (Iran – Afghanistan) verbouwd. Tevens kwam de ui ook al voor in China en het oude India en vanuit India is de ui naar Griekenland en Egypte gebracht. De Romeinen introduceerden de ui in Europa en werd als groente snel populair.

(Bron: http://www.groenteenfruit.nl)[/vc_column_text][vc_empty_space][/vc_column][vc_column width=”1/3″][vc_gallery interval=”5″ images=”1118,1258,1270,1260,1261″ img_size=”medium”][/vc_column][/vc_row]